bitirmek istemiyorum seni özlediğimde bakacak sayfaları
çizecek satırları, küçük tatlı imaları ve birkaç mürekkep iziyle sana hatırlatacak bazı anıları
yazamıyorum sanki diyeceklerimi doldurmuş
kelimelerimi daha dün yutkunmuşçasına
zamanı durdurmuşçasına
yokluğuna alışamamışcasına
çıkmıyor mürekkebimden dizeler, önüme gözlerin geliyorlar
aklımdan geçen her treni durduruyorlar
gözünden kaç kere geçiyor saçlarım bilmiyorum
bugün hangi taşlara ayak basıyorsun göremiyorum
dünki notlarına tutunuyor, ilerlemek istemiyorum
küçük bir çocuk gibi kendimle inatlaşıyorum
Comments
Post a Comment