"avareyim, asudeyim, yorgunum"
sensiz nerelere bakıyorum bilmiyorum
bir dalın sonbaharda düşen yaprağı mıdır hayat
ya da gülmekten budaklanan bir yanak
görüyorum sensiz geçen hayatı bir saniye yaşamamışım
yeniden doğuyorum, bu sefer mazharım
ayıp mı susmak, konuşamamak?
gönlüne bir saz çalmak
ayazda donmuş o gönlüne
güneşleri doğurmak
konuşuyorsun kendi kendine, ben de
ama gözlerime bakıyorsun bir kere
dudakların düğümleniyor, düğmelerin sökülüyor
ayıp oluyor susmamak, konuşmak
dilin dönmüyor vedaya, gönlün ipleri tutuyor
Comments
Post a Comment