ne zaman elime bir kalem alsam
sana seslenmek geliyor içimden
seni anlatıyor tüm vapurlar
sen misali ağlıyorum her gün usulca
gözlerimden korkuyorum, yaşlarımdan
senin her saniyeni ezbere okuyan aklımdan
dokunduğum her şeyde senin sıcaklığının taklidi, aynı değil
düşen her gölgede senin izin, sen değil
ne zaman bir aynanın karşısında dursam
yüzümde hüzün yer yer
koklamadığın özensiz saçlar, öpmediğin şiş yanaklar, görmediğin gözler
sefil bir ayrılık yer etmiş yüzümde
bir kar soğuğu var İstanbul'da
sen yoksun
Comments
Post a Comment